اثر مادۀ لیگنوسلولزی بر فرایند هیدراتاسیون، ویکات و خواص مکانیکی تخته خرده‌چوب-گچ

در این مطالعه امکان ساخت تخته خرده‌چوب-گچ (GBPB) از ذرات باگاس (Saccharum ossicinarum l.) و کاه گندم (Oryza sativa l.) با نسبت سطوح مختلف و نسبت گچ: مواد لیگنوسلولزی بررسی شد. نسبت باگاس: کاه گندم از 100: 0، 75/93: 25/6، 5/87: 5/12، 25:75، 50:50، 25/75 و 0: 100 در GBPB آزمایشگاهی با استفاده از دو نسبت گچ به مواد لیگنوسلولزی (LR : G) یعنی 75/1:2 و 25/1:3 با دانسیتۀ 05/1 و 20/1 گرم بر سانتی‌متر مکعب ساخته شد. مقاومت خمشی (MOR)، مدول الاستیسیته (MOE) و چسبندگی داخلی (IB) تخته‌ها و همچنین فرایند هیدراتاسیون خمیر گچ بررسی شد و تحلیل آماری و تحلیل واریانس به‌منظور بررسی امکان ساخت از پسماندهای کشاورزی در تولید GBPB تجاری انجام گرفت. بررسی هیدراتاسیون نشان داد که مواد لیگنوسلولزی که دارای مواد استخراجی بیشتری هستند سبب کاهش دمای هیدراتاسیون و افزایش زمان سخت شدن مادۀ معدنی خواهند شد. نتایج تجربی نشان دادند که مدول گسیختگی و مدول الاستیسیتۀ تخته‌های حاوی 0 ، 25/6  و 5/12 درصد کاه گندم با نسبت 75/1:2 بیشتر از پانل‌های ساخته‌شده بود. به‌طور کلی، تخته‌هایی که از درصد بیشتر ذرات باگاس در ساختشان استفاده شده، مقاومت مطلوب‌تری دارند و پاسخگوی مناسبی در زمینۀ رفع احتیاجات هستند.